Ik logeerde net buiten Otavalo, een indianendorpje in Ecuador. Mijn gastgezin bestond uit een jonge moeder en haar vierjarige zoontje Julio. De vader was niet aanwezig; hij speelde panfluit in een Nederlands winkelcentrum om geld te verdienen voor zijn familie. Om in het hoognodige te kunnen voorzien, hadden moeder en zoon vaker buitenlandse gasten. Ik was echter de eerste die goed Spaans sprak en dus nam de kleine Julio mij tijdens mijn verblijf graag op sleeptouw. Hij liet mij de velden zien achter het huis waar quinoa werd verbouwd (toen nog een onbekend fenomeen in de rest van de wereld) Lees verder

De tattoo is hipper dan ooit. Zelfs mijn minst hippe vrienden zitten al in de fase ‘ja, maar als ik dan toch een tattoo neem, dan wordt het een…’ , dan ben je volgens mij al redelijk dicht bij het echte plaatje. Lees verder