Ik ging met V naar Londen. Het was een van onze eerste reisjes zonder ouders. Op gympen en met rugtas trokken wij door de Engelse hoofdstad. We aten onze meegebrachte krentenbollen in Hyde Park, verbaasden ons over het linksrijdend verkeer (en de opschriften op straat bij de oversteekplekken: look left/look right), kochten maskers van Charles en Camilla en misten Changing of the guards doordat we te laat opstonden na een nachtelijk theaterbezoek. Lees verder

Soms, is iets heel ergs toch iets minder erg dan dat ik het mij had voorgesteld. Zo las ik op een website ‘Door een scooterongeluk werd Sanne negentien meter.’ Ik zag een gruwelijk verkeersdrama voor me waarbij ene Sanne op wonderbaarlijke wijze van haar scooter werd getrokken en daarmee werd uitgerekt tot reusachtige proporties. Als een elastiek, strakgespannen en steeds langer wordend, tot ze net niet knapte. En ze bleef zo, het elastiek schoot niet terug in de oude vorm. Lees verder