Ik ontving een sms. Iets wat, sinds de opkomst van Whatsapp, nog maar zelden voorkomt.

Hallo Sandra.
Mijn nummer is 06-xxxxxxxxxx

Geen afzender. Wel een aanhef, dus dit bericht moest komen van een bekende. Ik kon mij niet herinneren aan een onbekende mijn nummer gegeven te hebben Lees verder

De taken van een reisleider lijken omvangrijk. Hij, of zij, wordt geacht altijd vriendelijk te zijn, zijn gasten te ontvangen, te gidsen, het groepsproces te managen, vragen te beantwoorden en alles te weten over de bestemming/het hotel/de bus/de vliegtijd/het vliegtuig/het weer/het nieuws/de taal op de bestemming/de toekomst/de grote vragen der aarde en het heelal. Maar eigenlijk heeft de reisleider maar één taak: de groep bij elkaar houden. Als de groep aan het begin van de reis bestaat uit 39 pax (mensen in reisleiderstaal), dan moet deze, kosten wat het kost, ook aan het einde van de reis uit 39 pax bestaan. Is er één kwijt, exit reisleider. Lees verder

Een Spaanse vriendin vroeg mij of we in Nederland nog steeds Sinterklaas vieren. Jaren geleden had ik haar over dit Hollandse kinderfeest verteld. Sindsdien is ze geïnteresseerd in deze traditie omdat het een Spaanse heilige betreft waar men in Spanje totaal geen aandacht aan schenkt. Lees verder

Uw razende reporter bevindt zich deze dagen in Andalusië en observeert vanuit hier de laatste mode. Het is een prachtige periode om dit te doen want we zitten vlak voor het grote omslagpunt van zomer- naar wintermode. Dat omslagpunt is vastgesteld op 1 november en heeft niets te maken met de weersomstandigheden. Op 31 oktober kun je nog ongegeneerd in je zomerse kloffie de straat op, vanaf 1 november is dit uit den boze. Vanaf november draagt men hier winterkleren. Anders kun je deze nooit aan, want écht koud zal het niet worden. Lees verder

Ik logeerde net buiten Otavalo, een indianendorpje in Ecuador. Mijn gastgezin bestond uit een jonge moeder en haar vierjarige zoontje Julio. De vader was niet aanwezig; hij speelde panfluit in een Nederlands winkelcentrum om geld te verdienen voor zijn familie. Om in het hoognodige te kunnen voorzien, hadden moeder en zoon vaker buitenlandse gasten. Ik was echter de eerste die goed Spaans sprak en dus nam de kleine Julio mij tijdens mijn verblijf graag op sleeptouw. Hij liet mij de velden zien achter het huis waar quinoa werd verbouwd (toen nog een onbekend fenomeen in de rest van de wereld) Lees verder

De tattoo is hipper dan ooit. Zelfs mijn minst hippe vrienden zitten al in de fase ‘ja, maar als ik dan toch een tattoo neem, dan wordt het een…’ , dan ben je volgens mij al redelijk dicht bij het echte plaatje. Lees verder

Dit weekend was ik aanwezig bij een verjaardag in reservaat ‘t Gooi. In een idyllisch restaurant vlak bij de Hilversumse stonden de dames en heren met een glas bubbels in de hand, in zondags pak of Bijenkorf jurk met parelkettingen, rustig te keuvelen totdat we aan tafel werden geroepen.

Al na twee minuten lag er een been op tafel. Lees verder

Als je moet, dan moet je. Maar bij voorkeur thuis. Soms kan het niet anders en ben je gedwongen gebruik te maken van een openbaar toilet.

Aldaar begint het bij de keuze van het hokje. De meeste mensen kiezen voor het laatste hokje in de rij, deze wordt dan ook het vaakst gebruikt en is daarom het viest. Is het achterste hokje bezet, kiest men juist voor het eerste, welke ook niet heel hygiënisch is. Lees verder